2020 Begon ik het ‘schooljaar’ met studie. Naast Gezin en Ik was ik geen schooljuf meer. Gezin en Ik werd mijn baan. Daar waar ik sinds 2005 gewend was geraakt aan ritme, regelmaat en het volgen van leerlijnen, methoden en meningen van anderen moest ik het nu ‘even’ zelf gaan doen. Wat ik verwachtte werd waar: ik heb meer geleerd in dit ene jaar dan ik ooit had kunnen dromen. In een bedrijf als dat van mij kan ik volledig uitgaan van mijn eigen krachten, mogelijkheden en talenten. Anderen helpen door deze te gebruiken geeft heel veel energie.
Het is fijn om eerlijk te kunnen zijn. Geregeld zeg ik tegen mijzelf en regelmatig ook tegen cliënten: “dat kan ik (nog) niet”. Helpen kan ik alleen als er in volledig vertrouwen kan worden gehandeld. Daar hoort eerlijkheid voor mij zeker bij. Ik heb als mens, maar ook als begeleider, mijn beperkingen en ben mij daar bewust van. Het speelt binnen mijn bedrijf alleen een veel kleinere rol!
In mijn gezin kon ik al helemaal mijzelf zijn, in mijn bedrijf leerde ik dat ik dat ook kon en nu ik volledig als ambulant begeleider ‘draai’ weet ik het zeker: ik ben ook waardevol, ik heb talent en ik kan met mijn kennis en kunde mensen helpen!
Verandering is niet altijd makkelijk. Verandering is vaak ook heel erg spannend. Ik had het gevoel dat ik moest veranderen om gelukkiger te worden en dat is gelukt. Op naar een nieuw jaar, waarbij ik (hopelijk!) nog heel veel mensen ditzelfde gevoel kan gaan geven!
Gezin en Ik gaat ook komend schooljaar weer op pad!