Risico’s

Lekker dagen vrij, eropuit. Tijd om avonturen te beleven! Vroeger dacht ik dat ik ‘dat wel even zou doen’: lekker zooien, net wat gevaarlijker iedere keer, met je kinderen. Sinds ik kinderen heb snap ik maar al te goed wat het betekent om je hart in je keel te voelen bonzen. Niet dat ik iets engs mee maak. Ik ben best risico-vermijdend. Een keukentrapje vind ik al op het randje. Maar als mijn kind hangt te zwaaien aan de trapleuning op de bovenste trede van de trap sta ik verstijfd. Logisch ook lijkt me. Je kind zal vallen…

Toch probeer ik dan rustig te blijven ademen. Als ik schrik vallen ze alleen maar eerder is mijn theorie hierbij. En je moet ze vertrouwen geven dat ze het kunnen. Als ik panisch ga staan gillen is het vertrouwen dat zij best aan de trap kunnen hangen naar de knoppen en de kans dat ze de leuning loslaten zeer groot.

Dus ik adem rustig en zeg: “zo hee, dat durf jij gewoon! Mamma durft dat niet. Een trap is om omhoog of omlaag te gaan in huis. Op de trap lopen we met onze voeten over de treden”. En waarschijnlijk kan je zelf nog een aantal ‘ik-ben-rustig-en-kalm-en-heb-alles-onder-controle”-zinnen bedenken. Maar rustig is op dat moment het laatste wat ik van binnen ben!

Risico’s laten nemen door mijn eigen kinderen vind ik maar niks. Toch doen ze het. Ook als ik het niet zie. Misschien nemen ze zelfs wel meer risico’s als ze met de vrienden buiten spelen. Als mijn kinderen een béétje lijken op de kinderen in de klassen die ik heb gehad, dan hoef ik niet eens te twijfelen dat ze meer risico’s nemen met vrienden.

Mijn oplossing, sinds ik heb ervaren dat ‘gevaarlijk’ spel het leukste is voor kinderen om te doen, is dat ik hen gecontroleerd laat uitproberen. Achterstevoren van de glijbaan? Lachen! Tikkertje op het klimrek? Succes! Zelf het tosti-ijzer uit het kastje boven pakken? Als je je maar rustig houdt! Klimmen op stenen? Doen!

Ik zal ze niet voor altijd voor alle risico’s kunnen behoeden. Risico’s inschatten en er mee leren omgaan, dat kan ik wel. Dat ze niet in een keer naar beneden storten, daar durf ik nu wel op te vertrouwen. Hoewel… een beetje dan.

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als blog