Na een aantal jaar zoeken is het ons gelukt: een huis waar wij, hopelijk, al onze dromen waarheid kunnen laten worden! Daar tegenover staat dat het niet om de hoek is. We zullen verhuizen naar een andere regio ongeveer een uur van waar we nu wonen. Hoewel wij daar zelf niet tegenop kijken hebben wij natuurlijk drie medebewoners van ons huis die daar -zeker- anders tegenaan kijken. Hoe onze verhuizing verloopt deel ik in mijn blog. Je moet toch èrgens je verhaal kwijt 😉
De woonplannen waren al gemaakt tijdens de herfstvakantie. Net nadat we hoorden dat ons bod geaccepteerd was zijn we gaan bedenken wat wij allemaal zouden willen. Niet alleen ‘wij’, als ouders zijnde, maar natuurlijk ook wat de kinderen voor zich zagen.
De konijnen, honden, hamsters, vissen en ratten werden ons om de oren gegooid. Leuk, een huisdier, maar wat weet je daar eigenlijk van? Zullen we ook niet eerst eens kijken of er wel ruimte is om vijftig konijnen op een goede manier te houden? Daar waren de kinderen het zeker mee eens. Een afspraak om het voorlopig koopcontract te tekenen was dan ook snel gemaakt. De kinderen mochten mee.
Puntje bij paaltje zaten er op de dag van ondertekening vijf bloedzenuwachtige personen in de auto op weg naar ondertekening van het koopcontract. Pappa en mamma met de ‘wat nou als ze het niet leuk vinden’ gedachten. De kinderen met totaal nieuwe ervaringen in het vooruitzicht. En onze kinderen… gaan daar meestal niet zo lekker op. De heenweg was dan ook vooral crisismanagement vanaf de voorstoelen naar de achterbank. Geholpen heeft het management niet echt. Daar waren we zelf te zenuwachtig voor.
Eerste reacties heb ik door de spanning niet eens onthouden. Wel weet ik dat wij allemaal alleen maar aan het rondkijken zijn geweest. De kinderen hebben het hele huis door gesnuffeld met wisselende opmerkingen. De tuin was fantastisch, de kamers waren klein en waar moesten pappa en mamma nou eigenlijk slapen?
Alles werd door de commissie beoordeeld en, uiteindelijk, goedgekeurd. Op de terugweg na een stop bij de grote gele letter langs de snelweg concludeerden we uitgeput dat echt alles wat we graag zouden willen best wel eens zou kunnen. Wij slaakten een zucht van verlichting en de kinderen vielen tijdens de rit gerustgesteld in slaap.
Word vervolgd…