Deel 9 Wie gaat waar?

Na een aantal jaar zoeken is het ons gelukt: een huis waar wij, hopelijk, al onze dromen waarheid kunnen laten worden! Daar tegenover staat dat het niet om de hoek is. We zullen verhuizen naar een andere regio ongeveer een uur van waar we nu wonen. Hoewel wij daar zelf niet tegenop kijken hebben wij natuurlijk drie medebewoners van ons huis die daar -zeker- anders tegenaan kijken. Hoe onze verhuizing verloopt deel ik in mijn blog. Je moet toch èrgens je verhaal kwijt 😉

Hoe hilarisch is het om te merken, dat kinderen totaal nog geen idee hebben van de ruimte in een kamer! Vanaf het begin van ons avontuur was er in het ontwerp één kamer die smaller zou worden dan de andere kamers. Je zou denken dat deze kamer daardoor minder populair zou zijn. En op tekening bleek dit ook het geval. Ook wij hadden onze bedenkingen over deze kamer: was het in verhouding met de andere kamers? Zou er wel een bed in passen?

Gelukkig laten wij ons wel eens adviseren en de aannemer stelde ons gerust: met het verschuiven van de deur zou er makkelijk een bed in passen, waardoor de rest van de kamer vrij zou vallen voor alle andere ‘meuk’ die de kinderen mee wilden slepen. Wij haalden opgelucht adem, maar de kinderen nog niet toen zij de plannen op papier zagen.

Op papier zien de vierkante kamers er namelijk groter uit dan de langwerpige kamer. Dat vierkant niet altijd handig is werd bij het maken van de plattegronden pijnlijk duidelijk. Zeker wanneer je een zoon hebt die ook een drumstel moet parkeren.

Echter toen we de kamers ‘live’ aan de kinderen lieten zien en vooral toen bleek dat er wèl een bed in zou passen… werden de twee oudsten erg enthousiast over de langwerpige kamer. Terwijl deze eerst onderaan bungelde op ieders wensenlijstje, schoot na bekijken en inmeten deze kamer naar de eerste plek bij de jongens. Gelukkig wilde de jongste ècht een andere kamer (pfjoe!).

We zijn verder aan de slag gegaan met plattegronden en geknipte schaalmodellen van de meubels en attributen uit de huidige kamers. Ook werden de wensen meegenomen: ‘ik wil er ook gewoon een slaapbank bij, hoor’. Welja joh… doen wij er lekker een slaapbank bij.

Na alles schaalmodellen te hebben uitgeknipt werd het passen en meten geblazen. Wat is de meest praktische kamer, waar zitten deuren en ramen, waarom mag er geen kast voor een deur of een raam? Genoeg vragen werden door de plattegronden beantwoord en de verdeling van kamers was een feit. Iedereen blij. Gelukkig maar. Nu ‘alleen nog maar’ het afwerken en verhuizen. Na het vaststellen van de mate van ruimtelijk inzicht, nu eens kijken hoe het gesteld is met het geduld van onze kinderen!