wat een mens zaait, zal hij ook oogsten
Galaten 6:7
En oogsten doen we! In de letterlijke vorm dan. Appels, peren, rabarber, kruiden, lavendel, tomaten… nu de herfst komt is het spitsuur in de keuken.
Waar de kinderen eerst verbaasd waren over het fruit en de groenten uit de tuin werken ze nu steeds meer mee aan het verpotten van de saus en appelmoes. Een appeltje mee naar school? Dan moet je toch echt even de tuin inlopen!
Wat een luxe denk ik daar regelmatig bij: mijn kinderen leren automatisch dat voor het voedsel wat ze eten een hoop energie verbruikt wordt! Onderhoud aan de tuin, verzorging van de planten, oogsten, verpotten. Alles in de cyclus kost energie en komt ten goede (of ten slechte, is dat een uitspraak?) aan het eindproduct. Iets waar ik als persoon graag bewust bij stil sta. Onze aarde is geen verbruiksproduct.
Het aangehaalde citaat doelt natuurlijk ook op ‘zaaien en oogsten’ in een andere vorm: dat waar je energie aan geeft groeit. Opvoeden werkt precies hetzelfde als het zaaien en oogsten in de tuin: dat wat jij belangrijk vindt, dat waar jij voor staat draag je vaak ook (deels) over aan je kinderen. Daarnaast is het gedrag van je kinderen waar jij aandacht aan geeft ook iets wat kan groeien van jouw aandacht. Zowel positief als negatief, net als in de tuin.
Opvoeden is een onderwerp waar je bewust over na kan denken: waar sta jij voor? Welke idealen wil jij graag doorgeven aan je kinderen?
Daar waar ik een tuinschema maak voor mijn plantjes denk ik ook over de stappen in de opvoeding. Wat je aandacht geeft groeit.