Soms kunnen kinderen mij verbazen in hun eerlijkheid, openheid en communicatiestijl. Zoals ieder ander loop ik soms ook vast in mijn emotie, waardoor communicatie altijd lastiger wordt. Ruis heet dat, als ik het mij goed herinner, in ‘de communicatie’.
Kinderen zijn niet geoefend in communicatie, dus is het soms lastig elkaar te begrijpen. Zeker als heftige emoties de boodschap vertroebelen en ruis veroorzaken.
Toch kan het zomaar gebeuren dat een kind een uitspraak doet die niet verkeerd te begrijpen valt. De boodschap bevat de juiste woorden, waardoor deze begrijpelijk is. De zin is duidelijk verstaanbaar uitgesproken. Emoties worden onder woorden gebracht. En als al deze componenten samenkomen verbaas ik mij des te meer, want hoe lastig is het voor ons als volwassenen soms om een dergelijk duidelijke boodschap te zenden? Precies.
En als de boodschap niet duidelijk is? Laten we dan de tijd nemen om deze toch te begrijpen. Niet alle kinderen hebben de woorden of de mogelijkheden om zo duidelijk te zijn als anderen. Laten wij ons hart dan openstellen voor de boodschap die ze willen sturen.
En niet alleen op Valentijnsdag 😉