Dit is nou precies hoe ik het liefste aan het werk ga. Ouders van de kinderen waarmee ik werk vragen zich soms ook vertwijfeld af of de stroom aan ‘spullen’ wel eens stopt bij mij… eh, nee. Eigenlijk niet… (oepsie).
Ik hou er van om met kinderen te werken met materialen en spellen. Het is de makkelijkste manier om contact met elkaar te maken: spelen. En ik speel heel graag met materialen, dat heeft mijn voorkeur boven alles. Praten is soms best lastig en zeker het onder woorden brengen van emoties.
De spulletjes op de foto zorgen precies voor het hier boven beschreven: het onder woorden brengen van emoties! Want wat voel je als je met een veer over je hand kriebelt? Of over je gezicht? En welke emotie vind je daar bij passen? En stenen? Wat voel je? Wat gebeurd er?
Tijdens een sessie zijn we vaak heel actief met al deze vragen bezig. Of dat nou bij materiaal is of juist met een spel (wat voel je als je verliest?). En door actief bezig te zijn leren we praten over wat we voelen en omgaan met die gevoelens.
Ja, mensen… ik heb echt heel leuk werk! 😀