Het afgelopen jaar kregen wij in november als gezin ook te maken met een Corona-quarantaine. Bij een van onze zonen werd Corona geconstateerd in de klas. Het begin van een vrij heftige uitbraak ten tijde van de enorme stijging van Coronagevallen in november, vlak voor de maatregelen. Zo zit je gezond en wel in je ritme, zo lig je lamlendig op de bank. Niets aan te doen.
Hoewel wij allemaal best boos waren dat het ons moest overkomen (‘we zijn zo belachelijk voorzichtig’), waren we ook blij dat de symptomen mee leken te vallen. Wat de heersende emotie ook was, praktijk is dat alle contacten met anderen vanaf dat punt tot een nader bepaald tijdstip niet mogelijk zijn door de kans de ander te besmetten. Als begeleider van kinderen moest ik daarom besluiten bijvoorbeeld de eerste bijeenkomst van de Bikkeltjes training af te zeggen. Wat heb ik gebaald!
En dan de perikelen thuis. Zomaar weer twee weken thuis, zonder vriendjes, zonder de vastigheid van de leerkracht in de klas en met -als bonusfeature- twee snotterende ouders die zich bemoeien met je schoolwerk, is niet het meest ideale scenario als je in groep 3 en groep 5 zit.
Daarnaast is mijn natuurlijke drang naar ritme en regelmaat bij een koortstemperatuur van ongeveer 39 graden spontaan verdwenen. Waar ik tijdens eerdere lockdowns geen probleem had schema’s, afstreeplijsten, beloningssystemen en regelkaarten uit de hoge hoed te toveren, hing ik nu met mijn kin op tafel terwijl ik eindeloos woordrijtjes samen las met een van de spruiten.
Overdreven natuurlijk. Ja. Maar zo voelde het wel. Als je ziek bent is dat tot daar aan toe, maar met vijf personen in een huishouden tegelijk ziek zijn, terwijl je alles uit je handen moet laten vallen en het gevoel hebt gehad heel voorzichtig te zijn geweest is dan soms niet te doen. We zijn er goed doorgekomen, ons doorzettingsvermogen mag er zijn. Dat is dan ook weer fijn om te weten.
En dan, een paar weken later, een harde lockdown. Voor ons zonder zieken deze keer, dus alle mogelijkheid om plannen uit te voeren en ook zelfs vakantie te vieren. Bij het schrijven van dit stuk weten we nog niet wat er verder gaat gebeuren, maar dat we kunnen volhouden, dat weten we wel. Je bent als persoon, maar ook als gezin sterker dan je denkt!
Klaar met de lockdown? Zit je in quarantaine? Sterkte! En schroom niet om contact op te nemen om je hart te luchten of een telefonisch consult in te plannen. Andere hulplijnen zijn te vinden op de volgende website: