Ik ben trots op wat ik bereikt heb. Dat durfde ik eerder nooit te zeggen, maar ik merk dat ik dat nu wel durf. Lekker is dat!
Kinderen zijn daar soms zoveel makkelijker in dan volwassenen! Onze interne criticus kan flink tekeer gaan, terwijl kinderen totaal nog niet gehinderd hoeven te zijn door enige vorm van zelfreflectie.
De afwezigheid van die zelfreflectie is natuurlijk niet wenselijk, maar het ongehinderd trots zijn dat mogen wij soms ook wel eens.
Komend jaar ga ik natuurlijk weer voor kwaliteit van mijn diensten. Terugkijkend op de reacties van mijn tevredenheidsenquête mag ik trots zijn op wat ik vorig jaar heb neergezet naast verhuizing, verbouwing en nieuwe baan.
Nu is het tijd om vooruit te kijken. En dat gaat een stuk fijner met een klopje op de schouder. Tot snel!