We weten niet alles. Dat kan ook helemaal niet. We vinden het wel vaak spannend om een vraag te stellen wanneer we meer informatie nodig hebben en het even niet weten. Waarom?
We weten ook allemaal dat we niet alles kunnen weten. Dus de schaamte die we ervaren bij het stellen van vragen is volkomen onnodig. Ongeacht de vraag. En vindt de ontvanger van de vraag de vraag dom? Dan ligt dat misschien meer bij de ontvanger, want accepteren dat een ander anders is en van andere zaken op de hoogte is, is ook het accepteren van de ander in zijn geheel.
Maarja: durf het maar eens. Voor je gevoel afgaan wanneer je een vraag stelt. Voor sommige kinderen kan hier ook een angst bij optreden. In onze prestatiemaatschappij laten we zien hoe belangrijk het is om je zaakjes voor elkaar te hebben en ‘fantastisch’ te zijn. Vragen stellen hoort daar dan niet echt bij, want… je weet iets niet. En dat schijnt dan weer niet fantastisch te zijn.
Fantastisch zijn is in mijn ogen een fantasie. Dus vragen stellen hoort juist heel erg bij mens zijn en ook leren. Toch blijft het vaak moeilijk. Hulde aan alle kinderen die vragen stellen. Prijs ze de hemel in zodat blijven vragen. En hopelijk worden ze nooit fantastisch, maar voelen ze zich dat de rest van hun leven wel!