Auteur: gezinenik

Wat kan ik mij soms irriteren aan het luistergedrag van kinderen! Het terloopse ‘huh?’ of ‘wat?’: mijn haren gaan er recht overeind van staan! ‘Waar maak je je druk om?’ zou je zeggen. En dat is waar. Het zijn kinderen. Ik krijg ook niet alles mee wat anderen zeggen, dus waarom de irritatie? Eigenlijk denk… Lees verder Huh?

Hoe ouder kinderen worden, hoe meer ze gaan nadenken over zichzelf en de omgeving. Het inlevingsvermogen wordt, als het goed is, steeds groter. Wat eerst te abstract was om te kunnen begrijpen wordt naarmate de tijd verstrijkt steeds meer onderwerp van gesprek. Wanneer je kind opgroeit merk je de denksprongen vooral in de opmerkingen die… Lees verder Denken, mijmeren

Met dieren hebben kinderen al snel een verband. Dieren zijn ook snel “zielig”. Naar mensen toe groeit dit vermogen ook langzamerhand, hoewel dat tot zes jaar vaak nog heel moeizaam is. Op die leeftijd hebben de kinderen nog niet de mogelijkheid na te denken over de invloed van eigen gedrag op de ander. Met pijn… Lees verder Zielig!

Verliezen ben ik nooit goed in geweest. Nog steeds niet. De drang om te winnen is erg groot. Als kind bracht dat woede aanvallen met zich mee. Menig spelbord vloog door de lucht. Nu heb ik nog steeds datzelfde gevoel bij spellen. Daarnaast kan ik ook de humor er van inzien: nee, het is uit… Lees verder Zwart Wit